Σφαγή των Καλαβρύτων

«Καλάβρυτα – Η εκτέλεση». Εργο του Τάσσου (1985)

Ένα από μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 δυνάμεις της «Βέρμαχτ» σκότωσαν σχεδόν όλους τους άρρενες κατοίκους των Καλαβρύτων, σε αντίποινα για την εκτέλεση αιχμαλώτων Γερμανών στρατιωτών από τον ΕΛΑΣ.

Το τελευταίο ιδίως έτος της Κατοχής είχαν αυξηθεί δραματικά οι ακρότητες των κατακτητών, καθώς η κυριαρχία τους βρισκόταν υπό διαρκή αμφισβήτηση από την ελληνική αντίσταση και οι δυνάμεις τους δεν επαρκούσαν για να ελέγχουν τη χώρα. Η τύχη των Καλαβρύτων φαίνεται να προδιαγράφτηκε μετά την ήττα των Γερμανών από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ στη Μάχη της Κερπινής (20 Οκτωβρίου 1943), κατά την οποία σκοτώθηκαν δεκάδες Γερμανοί στρατιώτες και αιχμαλωτίστηκαν 78.

Τότε τέθηκε σε εφαρμογή από το γερμανικό στρατηγείο η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» («Unternehmen Kalavryta»), με αντικειμενικό στόχο την περικύκλωση των ανταρτών στην ορεινή περιοχή των Καλαβρύτων και την εξόντωσή τους. Την εκτέλεση της αποστολής ανέλαβαν μονάδες της 117ης Μεραρχίας Κυνηγών, που έδρευε στην Πελοπόννησο και είχε επικεφαλής τον υποστράτηγο Καρλ φον Λε Ζουίρ (1898-1954).

Ο γερμανός στρατηγός με τις αριστοκρατικές ρίζες, έχοντας πληροφορηθεί την εκτέλεση των 78 γερμανών αιχμαλώτων από τους αντάρτες, διέταξε τους άνδρες του να μην διστάσουν να λάβουν τα πιο σκληρά αντίποινα εναντίον του άμαχου πληθυσμού της περιοχής. Ήταν, άλλωστε, πρακτική των αρχών κατοχής να εκτελούν για κάθε σκοτωμένο γερμανό στρατιωτικό πολλαπλάσιους έλληνες αμάχους.

Η «Επιχείρηση Καλάβρυτα» ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου, όταν οι γερμανικές δυνάμεις άρχισαν να συρρέουν στην ευρύτερη περιοχή των Καλαβρύτων από την Πάτρα, το Αίγιο, τον Πύργο και την Τρίπολη. Στο διάβα τους έκαιγαν χωριά και μοναστήρια (Μέγα Σπήλαιο και Αγία Λαύρα) και σκότωναν άοπλους πολίτες και μοναχούς.

Στις 9 Δεκεμβρίου έφθασαν στα Καλάβρυτα, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό κλοιό γύρω από την πόλη. Καθησύχασαν τους κατοίκους, διαβεβαιώνοντας ότι στόχος τους ήταν αποκλειστικά η εξόντωση των ανταρτών και μάλιστα ζήτησαν από όσους την είχαν εγκαταλείψει να επιστρέψουν άφοβα πίσω στα Καλάβρυτα. Για να τους πείσουν ακόμη περισσότερο προχώρησαν στην πυρπόληση σπιτιών, που ανήκαν σε αντάρτες, και αναζήτησαν την τύχη των γερμανών τραυματιών της μάχης της Κερπινής.

Έξαφνα, όμως, το πρωί της Δευτέρας 13 Δεκεμβρίου συγκέντρωσαν όλο τον πληθυσμό στην κεντρική πλατεία και οδήγησαν τον άρρενα πληθυσμό άνω των 13 ετών σε μια επικλινή τοποθεσία, που ονομαζόταν «Ράχη του Καπή», ενώ τα γυναικόπαιδα τα κλείδωσαν στο σχολείο. Στη ράχη του Καπή εκτυλίχθηκε τις πρώτες μεταμεσημβρινές ώρες η τραγωδία, που οδήγησε σχεδόν όλο τον άρρενα πληθυσμό των Καλαβρύτων στο θάνατο. Με ριπές πολυβόλων οι Γερμανοί εκτέλεσαν τους συγκεντρωμένους, γύρω στους 800 ανθρώπους. Μόνο 13 Καλαβρυτινοί διασώθηκαν και αυτοί επειδή είχαν καλυφθεί από τα πτώματα των συμπολιτών τους και οι Γερμανοί τους θεώρησαν νεκρούς. Το σήμα για την εκτέλεση έδωσε με φωτοβολίδα από το κέντρο των Καλαβρύτων ο ταγματάρχης Χανς Εμπερσμπέργκερ και επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος ήταν ο υπολοχαγός Βίλιμπαντ Ακαμπχούμπερ.

Το έγκλημα ολοκληρώθηκε με την πυρπόληση όλων σχεδόν των σπιτιών των Καλαβρύτων. Όσον αφορά την τύχη των γυναικόπαιδων, αυτά σώθηκαν χάρη στον ανθρωπισμό ενός Αυστριακού στρατιώτη, στον οποίο είχε ανατεθεί η φύλαξή τους. Αυτός άφησε ελεύθερη την είσοδο του σχολείου και διευκόλυνε την απομάκρυνσή τους. Όμως, το πλήρωσε με τη ζωή του, αφού καταδικάσθηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε. Συνολικά, κατά τη διάρκεια της «Επιχείρησης Καλάβρυτα», οι Γερμανοί σκότωσαν 1.101 άτομα, κατέστρεψαν και λεηλάτησαν πάνω από 1.000 σπίτια, κατάσχεσαν 2.000 αιγοπρόβατα και απέσπασαν 260.000.000 δραχμές.

Κανείς από τους υπευθύνους του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων δεν λογοδότησε στη Δικαιοσύνη. Ο στρατηγός Λε Ζουίρ πέθανε αιχμάλωτος των Σοβιετικών το 1954, ο Εμπερσμπέργκερ σκοτώθηκε στο Ανατολικό Μέτωπο και ο Ακαμπχούμπερ πέθανε στην Αυστρία το 1972, σε ηλικία 67 ετών. Μόνο ο κατοχικός στρατιωτικός διοικητής της Ελλάδας, στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι (1885-1965), καταδικάσθηκε το 1948 σε κάθειρξη 15 ετών από το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για όλα τα εγκλήματα πολέμου του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα, αλλά μετά από τρία χρόνια αφέθηκε ελεύθερος. Στις 18 Απριλίου του 2000, ο τότε Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, Γιοχάνες Ράου (1931-2006), επισκέφτηκε τα Καλάβρυτα και εξέφρασε τη βαθιά θλίψη του για την τραγωδία. Εντούτοις, δεν ανέλαβε την ευθύνη εξ ονόματος του γερμανικού κράτους και δεν αναφέρθηκε στο ζήτημα των αποζημιώσεων.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/

Απάντηση της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στις εμπρηστικές δηλώσεις των κ.κ. Συρίγου και Καμίνη.

Απάντηση της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στις εμπρηστικές δηλώσεις των κ.κ. Συρίγου και Καμίνη.

Την Τρίτη 9/12 η «προσφορά» του ΥΠΕΣ για την μεταφορά μόλις 30 παιδιών με τις μητέρες τους από τους συνολικά 640 Σύριους πρόσφυγες που συμμετέχουν στην κινητοποίηση του Συντάγματος (μεταξύ των οποίων πολύ περισσότεροι από 30 οι ανήκοντες σε ευάλωτες ομάδες όπως τα παιδιά, οι μητέρες τους, οι ηλικιωμένοι και οι ανάπηροι πρόσφυγες) σε κατάλυμα του δήμου Αθηναίων, συνάντησε την ομόθυμη αντίδραση των Σύριων προσφύγων που θεώρησαν την στάση της κυβέρνησης κοροϊδία. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, πούλμαν της αλληλεγγύης μετέφερε 31 πρόσφυγες από τις παραπάνω ευάλωτες ομάδες (παιδάκια με τις μητέρες τους και ηλικιωμένους) σε στεγασμένο χώρο της αλληλεγγύης. Μετά από 20 ημέρες κινητοποίησης, ο κρατικός μηχανισμός εμπαίζει τους πρόσφυγες προσφέροντας λιγότερα από όσα μπορεί να προσφέρει η αλληλεγγύη του λαού μας και τίποτε από αυτά που έχει στοιχειώδη ηθική και νομική υποχρέωση για τους πρόσφυγες πολέμου. Όμως, σαν να μην έφτανε αυτό, η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη – δυστυχώς – και από τον κ. Καμίνη, κλιμακώνει τις επιθέσεις με εμπρηστικές δηλώσεις:

Ο κ. Συρίγος, ΓΓ του ΥΠ.ΕΣ. , αμέσως μετά την άρνηση της μεταφοράς των 30 από τους πρόσφυγες, εξαπέλυσε επίθεση σε όσους «θέλουν να φέρουν την Αραβική Άνοιξη στην Αθήνα» και πρόσθεσε πως «Αρκετοί θίγονται όταν εμείς τους βγάζουμε ταξιδιωτικά έγγραφα με 80 ευρώ, την ώρα που διάφορα κυκλώματα τους τάζουν με 3.000-4.000 ευρώ πλαστά έγγραφα».

Απαντάμε ευθέως:

1. Οι Σύριοι πρόσφυγες του Συντάγματος (και οι αλληλέγγυες σε αυτούς οργανώσεις), δεν επιθυμούν να μεταφέρουν κανένα πόλεμο στην Ελλάδα. Αντιθέτως οι πρόσφυγες είναι θύματα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και αντιδραστικών δυνάμεων που η Δύση ανέχεται ή στηρίζει στη Μέση Ανατολή. Η Ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ αρνούνται μετά βδελυγμίας την προστασία των θυμάτων των ίδιων των πολιτικών τους, όταν οι πρόσφυγες χτυπούν την πόρτα της πολιτισμένης Δύσης. Αν δεν τους πνίξουν στο Αιγαίο, τους καταδικάζουν στην πείνα και το κρύο στο Σύνταγμα. Πρόκειται για την πιο χυδαία υποκρισία.

2. Τα «ταξιδιωτικά έγγραφα» του κ. Συρίγου προϋποθέτουν αίτημα ασύλου στην Ελλάδα και παρέχουν δυνατότητα ταξιδιού έως και 3 μήνες σε άλλες χώρες της ΕΕ, ενώ μετά το 3/μηνο οι πρόσφυγες καθίστανται παράνομοι εκεί εάν δεν επιστρέψουν στην Ελλάδα. Απαιτεί περίσσιο θράσος λοιπόν να εγκαλείται η αλληλεγγύη για …συνεργασία με κυκλώματα διακίνησης, όταν το ίδιο το ΥΠΕΣ αυτό που προτείνει στους πρόσφυγες που θέλουν να εγκατασταθούν σε άλλες χώρες της ΕΕ είναι η παρανομία. Αυτό που δεν λέει ο κ. Συρίγος είναι: Γιατί η Ελλάδα δεν προβαίνει σε αίτημα προς την ΕΕ για ένταξη των Σύριων προσφύγων που βρίσκονται στην Ελλάδα σε καθεστώς προσωρινής προστασίας ως θυμάτων πολέμου, βάσει της κοινοτικής οδηγίας 55/2001 και του Προεδρικού Διατάγματος 86/2006, κάτι που εξασφαλίζει τη δυνατότητα κατανομής των προσφύγων σε άλλες χώρες της ΕΕ όπου μπορούν νόμιμα να ζητήσουν άσυλο και να εγκατασταθούν εκεί;. Ποιος ταϊζει λοιπόν τα κυκλώματα κ. Συρίγο, η Αλληλεγγύη ή η Ελληνική Κυβέρνηση;

Για τον κ. Καμίνη: Δυστυχώς, παρά την – εν πολλοίς – θετική για τους Σύριους πρόσφυγες τοποθέτησή του στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, εμφανίζεται πλέον με τις δηλώσεις του της Τρίτης 9/12 ως λάβρος πολέμιος της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες: «Πήγε –είπε ο κ. Καμίνης – πούλμαν του δήμου να τους παραλάβει τους ανθρώπους αυτούς, οι οποίοι παρεμποδίστηκαν. Το θεωρώ ηθικά απαράδεκτο οποιοσδήποτε να χρησιμοποιεί τα γυναικόπαιδα ως ασπίδα προκειμένου να προωθήσει ένα αίτημα, για το οποίο πρέπει να καταλάβει ο κόσμος, ότι αυτό που θέλουν, δηλαδή τα ταξιδιωτικά έγγραφα χωρίς να έχουν περάσει από τη διαδικασία του ασύλου, είναι ανέφικτο.»

Ο κ. Καμίνης πρέπει να εξηγήσει:

1. Από ποιον παρεμποδίστηκαν οι 30 που θα μετέφερε ο δήμος σε συνεργασία με το ΥΠ.ΕΣ. «κάπου» (κανείς δεν γνώριζε που και ο κ. Συρίγος δήλωνε επί τόπου πως αυτό δεν είναι ανακοινώσιμο) και για απροσδιόριστο χρόνο (1 μέρα, 1 εβδομάδα, 1 μήνα;). Τόσοι δημοσιογράφοι και τόσες κάμερες ήταν εκεί και δεν βρέθηκε κανείς να διαπιστώσει καμία «παρεμπόδιση». Ο κ. Καμίνης όμως ήταν μάλλον έτοιμος εκ των προτέρων να ρίξει λάδι στη φωτιά. Προφανώς η εικόνα των προσφύγων δεν συνάδει με το Χριστουγεννιάτικο ντεκόρ της πλατείας Συντάγματος, μιας πλατείας που ο κ. δήμαρχος θέλει αποστειρωμένη από ενοχλητικές ανθρώπινες παρουσίες.

2. Αν ο κ. Καμίνης θεωρεί πως η αλληλεγγύη ή οι συμπατριώτες τους Σύριοι χρησιμοποιούν τα γυναικόπαιδα ως ανθρώπινες ασπίδες, θέλουμε να τον καθησυχάσουμε πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό άλλωστε με ευθύνη της αλληλεγγύης 31 άνθρωποι ευάλωτων ομάδων μεταφέρθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη όλων των προσφύγων το απόγευμα της Τρίτης 9/12 σε στεγασμένο χώρο της αλληλεγγύης. Ο ίδιος μπορεί να μας εξηγήσει γιατί θα εξασφάλιζε στέγη για 30 μόνο από πολύ περισσότερα γυναικόπαιδα που βρίσκονται στην πλατεία Συντάγματος; Και αν ο δήμος δεν έχει τα μέσα να το πράξει μπορεί να μας εξηγήσει μήπως γιατί θέλει να μεταφέρει την πίεση στους πρόσφυγες και στην αλληλεγγύη αντί για τα καθ’ ύλην αρμόδια υπουργεία της κυβέρνησης;

3. Σε σχέση με τα «ταξιδιωτικά έγγραφα» απλώς θα θυμίσουμε στον κ. Καμίνη την τοποθέτησή του στο περασμένο Δημοτικό Συμβούλιο πως η Κυβέρνηση οφείλει να αιτηθεί στην ΕΕ την υπαγωγή των Σύριων Προσφύγων στην διεθνή προστασία που εξασφαλίζει η Κοινοτική Οδηγία 55/2001. Ή μήπως το ξεχάσατε και αυτό κ. Καμίνη;

4. Παρόλα αυτά, αν η προσφορά στέγασης του κ. Καμίνη εξακολουθεί να ισχύει ανεξάρτητα από τον συνολικό χειρισμό της κυβέρνησης με την οποία ο κ. Καμίνης εμφανίζεται να ταυτίζεται, ο Δήμος Αθηναίων μπορεί να έρθει σε επαφή με τους πρόσφυγες απευθείας και όχι διαμέσω του ΥΠ.ΕΣ., να τους υποδείξει που ακριβώς μπορούν να στεγαστούν κάποιες οικογένειες, για πόσον καιρό, υπό ποιες προϋποθέσεις, και οι ίδιοι θα αποφασίσουν αν δέχονται την προσφορά ή όχι. Διαβεβαιώνουμε τον κ. Καμίνη πως πολλές άστεγες οικογένειες προσφύγων από την Συρία που μένουν σε πάρκα και ανοιχτούς χώρους χριστουγεννιάτικα θα ενδιαφέρονταν για μια ανθρωπιστική προσφορά του Δήμου, αποσυνδεδεμένη από σκοπιμότητες που άλλωστε δεν συνάδουν με το Χριστουγεννιάτικο κλίμα ανθρωπιάς και αγάπης.

Καλούμε:

- Την Πέμπτη 11/12 στις 8 μ.μ. Συνέλευση της Αλληλεγγύης μαζί με τους πρόσφυγες στην πλατεία Συντάγματος
– Το Σάββατο 13/12 στις 2 μ.μ. Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στην πλατεία Συντάγματος

Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Σύριους Πρόσφυγες του Συντάγματος – 10/12/2014